Ali Çağlar:(CD&V) Genk Belediye Encümeni..

Birkaç ay önce eski devlet bakanımız Prof. Dr. Abdülhaluk Çay bey ile Avrupalı Türklerin geldiği noktayı ele alan akademik bir toplantının yapılmasının faydalı olacağı konusunda fikir birliği yapmıştık. Bugün böyle üst düzey bir platformda konusunda uzman bir çok temsilci ile bir araya gelmekten çok mutluyum.
 
Genk şehri sanayinin çok güçlü olduğu bir bölge. Burada yoğun bir Türk toplumu var. Belçika'nın bir çok farklı bölgesinde yaşayan insanlarımızın yaşadıkları benzer sorunlar elbette genk şehrinde de yaşanıyor. Bu sorunlara yönelik bir çok farklı mekanizmaları kullanarak sorunları çözmeye çalışıyoruz.
 
Türkiye'nin AB'ye tam üye olması konusunda yaşanan tartışmaları yakından izliyoruz. Bizler pratikte AB'de sayılırız. Elbette Türkiye'nin AB'ye tam üye olması birlerin buradaki hayatını daha da kolaylaştırabilir. Fakat bazı AB ülkeleri daha çok siyasi sebeplerle Türkiye'nin üyeliğine kaşı direniyor. Özellikle Türkiye ile zamanında imzalanan protokollere uyulmaması çok rahatsız edici bir durum. Aslında Türkiye bir çok yönüyle AB ülkelerinden daha avantajlı durumdadır.
 
Tüm Avrupa'da serbest dolaşımı düzenleyen yeni uygulamalar geliyor. Bu konuda Hollanda-Belçika arasında üst düzey bir uyum sağlandı. Artık bir çok insan belçika'da yaşayıp yurt dışında çalışabiliyor.
 
Belçika bir yönden çalıştıracak işçi bulamıyor, diğer yandan ise gençlerin işsis oluşu anlaşılır gibi değil. Burada aslında eğitimli, kalifiye, aranır işçi olmanın önemi görülmelidir.
 
Diğer Avrupa ülkelerinde olduğu gibi Belçika'da da ayrımcılık en önemli sorunların başında geliyor. Çifte vatandaşlık uyumu ve genelde hayatımızı bir ölçüde kolaylaştırdı.
 
Belediyelerde bazen bürokratik konularda sıkıntılar yaşıyoruz. Özellikle Türkiye-Belçika arasında bazı resmi işlemlerde basit evrak işlemlerinde yaşanan sorunlar için Anvers Kolsolosluğumuzla yaptığımız bir görüşmeden istenen neticeyi alamadık. Bu yönde yaşanan sıkıntılardan vatandaşlarımız oldukça şikayetçi.
 
Belçika'da yaşayan Türk gençlerinin yüksek okul ve üniversiteye gidenlerin sayısı gün geçtikçe artıyor. Fakat bu oran Belçikalılara göre halen oldukça düşük durumda.
 
50. yıla doğru ilerlerken uyum kurslarından oldukça sık bahsediliyor. Bu kurslar daha çok ülkeye yeni gelenleri kapsıyor. Bu kurslara yönelik bir direnç görsterme veya sorun gibi görmenin bir anlamı yok. Artık Avrupa toplumu bir bilgi toplumu hainle geldi. Burada iletişim zorluğu çeken, herhangi bir konuda kalifiye olmayan bir insanın yaşamı çok zor oluyor. Bu nedenle devletin Belçika'ya yeni gelenlere yönelik organize ettiği kursları ciddiye alarak bunlardan maksimum yararlanmanın yolları aranmalıdır.