Hüseyin bey,
Ekte Leuven Üniversitesinin Campuskrant isimli yayınından benimle yaptıkları bir röportajı size gönderiyorum. Universiteye başlayanmak isteyen arkadaşlara ve velilerine bana çekinmeden ulaşabilecekleri bilgilerim aşağıda bulunmakta.
Hayırlı işler,
Selamlarımla,
Hilâl Yalçın
Nieuwe kracht Hilâl Yalçin ondersteunt allochtone studenten
"Deze job is me op het lijf geschreven"
Reiner Van Hove
"Moet elke allochtoon voetballer worden om aanvaard te worden? Geef iedereen de kans om te scoren." Een poster op het bureau van Hilâl Yalçin maakt duidelijk met welk doel de Dienst Studentenvoorzieningen haar in huis heeft gehaald: meer allochtone studenten een betere kans geven om ook aan de universiteit te scoren.
In 2005 werd beslist om het beleid rond genderdiversiteit uit te breiden met twee andere doelgroepen: mensen met functiebeperkingen en allochtonen. Voor die laatste groep werd professor Marie-Claire Foblets als aanspreekpunt aangesteld, en er werd een werkgroep 'Allochtone studenten' in het leven geroepen, die aan het begin van dit academiejaar in Campuskrant haar visietekst voorstelde. De werkgroep heeft sinds begin dit jaar versterking gekregen van Yalçin, die als stafmedewerker op de Dienst Studentenvoorzieningen verantwoordelijk is voor de ondersteuning van allochtone studenten.
Yalçin zelf is van Turkse origine: "Een klassiek verhaal van migratie: mijn grootvader was één van de eerste Turken die in de Limburgse mijnen kwamen werken. Mijn moeder was drie jaar toen ze aankwam in België en heeft heel haar schoolloopbaan in Vlaanderen gelopen. Mijn vader, industrieel ingenieur van opleiding, is pas na het huwelijk met mijn moeder naar België gekomen. Het was uiterst belangrijk voor mijn ouders dat hun kinderen zouden studeren. De dag dat ik mijn diploma secundair onderwijs in mijn handen had,
vroeg mijn vader waar ik wilde studeren. Ik koos voor politieke wetenschappen in Brussel."
"Vrij snel na mijn studies kon ik aan de slag als parlementair medewerkster bij het federaal parlement, waar ik anderhalf jaar gewerkt heb. Daarna heb ik als onderzoekster gewerkt op het Steunpunt Gelijkekansenbeleid, een consortium van de Universiteit Antwerpen en Universiteit Hasselt. Dat onderzoeksproject - over Turkse huwelijksmigratie in Vlaanderen - liep eind 2006 af, dus was ik op zoek naar een nieuwe job. Toen ik de vacature voor deze functie las, wist ik meteen: die is me op het lijf geschreven."
Een eerste taak waarmee Yalçin zich zal bezighouden is het afbakenen van de doelgroep: "Het is de bedoeling om binnen dit en een aantal maanden, samen met de associatiepartners, een definitie uit te werken: welke groepen gaan we beschouwen als allochtonen? Om eventuele knelpunten te kunnen opsporen, moeten we immers eerst en vooral weten om wie het gaat en of er problemen verbonden zijn aan het allochtoon-zijn van deze studenten. Uiteraard kan je zo'n definitie niet lukraak opstellen, ze moet goed gemotiveerd zijn. Ik ben me volop aan het informeren bij mensen aan de universiteit die expertise hebben rond dit onderwerp."
"Op basis van die definitie kunnen we dan gaan bekijken op welke manier we informatie over etnische achtergrond gaan verzamelen bij de registratie van studenten. Die informatie hebben we nodig om onderzoek te doen, en om na te gaan of we met onze acties vooruitgang boeken. Maar registratie is uiteraard een heikel punt, omdat vragen naar afkomst stigmatiserend kunnen overkomen. De negatieve en problematiserende connotaties rond de term zorgen ervoor dat sommige allochtone studenten niet als allochtonen bestempeld willen worden. Het zal er dus op aan komen om duidelijk te motiveren waarom we bepaalde gegevens vragen."
Voorbeeldfiguren
Verder zal Yalçin zich de komende maanden concentreren op acties om de instroom van allochtone studenten te verhogen: "Hoewel we er geen exacte cijfergegevens over hebben - daarvoor is net die registratie nodig - zie je gewoon dat er te weinig allochtone studenten zijn. Het is nog te vroeg omconcrete initiatieven aan te kondigen, maar ik vind het alleszins belangrijk om naar de doelgroepen toe te gaan: hen bereiken op hun thuisbasis én in de taal die ze thuis spreken. Dat laatste is belangrijk omdat je zo de ouders, die het Nederlands soms niet of minder goed beheersen, kan informeren en motiveren. Ik ken weinig allochtone ouders die niet willen dat hun kind studeert, maar het probleem is vaak de gebrekkige kennis van het Belgische onderwijssysteem. Daar willen we op inspelen door infomomenten te organiseren, en een brochure voor allochtone studenten samen te stellen, en die in de belangrijkste talen aan te bieden."
Yalçin weet uit ervaring hoe zinvol dergelijke initiatieven kunnen zijn: "Toen ik in Brussel studeerde, heb ik met enkele andere studenten een multiculturele studentenvereniging opgericht, Koeleur Lokale. Andere lokale verenigingen meldden ons dat er in de allochtone gemeenschap het gevoel leefde dat er voor hen geen kansen waren in het hoger onderwijs.
Met Koeleur Lokale hebben we toen in Limburg een infoavond georganiseerd voor Turkse ouders van humaniorascholieren. We hadden ook twintig allochtone universiteitsstudenten en twintig hogeschoolstudenten uitgenodigd om te getuigen over hun studieloopbaan. Het initiatief was een succes: de ouders zagen heel concreet dat er wel degelijk mogelijkheden waren, ze kregen een beter zicht op het onderwijssysteem en voelden zich zekerder om hun kinderen te sturen."
"Dat werken met voorbeeldfiguren is een piste die ik ook in mijn nieuwe functie zal bekijken. Er zijn onderwijsinstellingen die werken met een systeem van promoteams, waarin die voorbeeldfunctie verder uitgewerkt wordt. Allochtone studenten krijgen dan een opleiding waarin ze leren hoe ze mensen in hun gemeenschap kunnen aanspreken en motiveren. Dat is een optie die ook wij zeker zullen overwegen."
Spreekuur
Uiteraard is het de bedoeling om de achterstelling van allochtonen niet alleen weg te werken vóór, maar ook tijdens de studie. Daarvoor rekent Yalçin op input van de studenten zelf. In haar bureau heeft ze een zithoek ingericht, waar ze, nu de examens en de lesvrije week achter de rug zijn, snel bezoekers hoopt te ontvangen: "Alle allochtone studenten en kandidaat-studenten zijn tijdens de spreekuren (zie onderaan artikel - red.) welkom met verzuchtingen, klachten en problemen, maar ook met positief nieuws of ideeën. Hun input zal alleszins cruciaal zijn bij het in kaart brengen van de verschillende knelpunten die allochtonen ondervinden tijdens hun studie."
Taalachterstand is één van die mogelijke drempels: "Het is belangrijk dat we projecten uitwerken om iedereen met dezelfde bagage te laten starten. Je zou bijvoorbeeld een vrijwillige leestest kunnen voorzien - voor álle studenten, want er zijn ook autochtone studenten met taalproblemen. Als uit de test blijkt dat er taalhindernissen zijn, zou je de student kunnen doorverwijzen naar een cursus academisch Nederlands, en die als keuzevak opnemen in het curriculum."
"Werken naar de allochtone groepen toe is één ding, maar ook de andere betrokken partijen moeten openstaan voor deze groep. Het autochtone personeel en de autochtone studenten zouden gesensibiliseerd moeten worden over de achtergrond van deze allochtone studenten. Want uit tal van onderzoeken blijkt dat er een segregatie bestaat tussen allochtone en autochtone studenten in het onderwijslandschap. De universiteit is een gemeenschap op zich en om harmonieus te kunnen samenleven, met respect voor de waardigheid van elk individu, zou iedereen, autochtoon of allochtoon, man of vrouw, jong of oud, . moeten openstaan voor de 'andere' zonder deze in een hokje te willen duwen. De diversiteit in onze samenleving is een verrijking, het zou zonde zijn er niets uit te - willen - leren."
Werk genoeg voor Yalçin, maar ze heeft er zin in: "De eerste weken zijn me heel goed meegevallen. Bij alle diensten waarmee ik al contact heb genomen, voel ik een groot enthousiasme om rond allochtone studenten te werken. Er zijn trouwens al heel wat initiatieven lopende: de Faculteit Sociale Wetenschappen heeft een eigen project rond rekrutering van allochtone studenten, in de lerarenopleiding wordt het thema diversiteit in het curriculum opgenomen. Ik hoop dat ik er mee voor kan zorgen dat multiculturaliteit op korte termijn in álle faculteiten en diensten een centraal punt zal zijn."
Hilâl Yalçin, Studentenvoorzieningen, Naamsestraat 80 - bus 5415, 3000
Leuven, (t) 016 32 84 74, Hilal.Yalcin@dsv.kuleuven.be
Spreekuren:: maandag en woensdag van 13u30-16u30, en op afspraak.
Op vrijdag 16 maart wordt het Centrum voor Gelijke Kansen en Diversiteit feestelijk geopend.
Info en inschrijvingen: http://www.kuleuven.be/gkg/
Hetcentrum gaat het onderzoek rond diversiteit bundelen en stimuleren, en de zichtbaarheid van het thema vergroten. Meer hierover in het volgende nummer van Campuskrant.
--------------------------------------------------
Hilâl Yalçin
Stafmedewerker allochtone studenten
Directie en stafdiensten Studentenvoorzieningen
Katholieke Universiteit Leuven
Van Dalecollege
Naamsestraat 80 - 3000 Leuven
Lokaal 01.87
tel 016 32 84 74, fax 016 32 43 84