Rotterdam Anakent Belediyesi​ne Veda Etti.

Afscheidswoord Zeki Baran

25 maart 2014

PvdA-raadslid Zeki Baran neemt vandaag na 8 jaar afscheid van de gemeenteraad. Hij neemt op 7 april plaats in de gebiedscommissie Charlois.

“Na het beklimmen van een grote heuvel, ontdek je dat er nog veel meer heuvels te beklimmen zijn.” Dit waren de woorden van Nelson Mandela. Ook ik heb in mijn leven, als zoon van één van de eerste gastarbeiders in Rotterdam, gezien dat er vele heuvels te beklimmen zijn in het leven.

Er is een moment van komen en er is een moment van gaan. Hoe graag politici ook vastgeplakt willen zitten op hun stoel, één ding is een feit: in de politiek is iedereen een passant. Ook in de Rotterdamse gemeenteraad.

Ik ben 8 jaar geleden beëdigd als gemeenteraadslid van deze prachtige stad.
Vandaag neem ik na 8 jaar mijn afscheid. Deze 8 jaar zijn snel voorbij gegaan. Onder leiding van politiek meester Peter van Heemst had de PvdA 18 zetels gewonnen. Niemand had dat verwacht! Politiek is ook onvoorspelbaar. Ook al proberen sommigen met peilingen iets te voorspellen.

Toen ik de eerste keer op de lijst stond, was ik kandidaat op plek 18.
Ik kreeg bijna 3000 voorkeurstemmen van de Rotterdammers. De eerste periode was voor mij een leerzame, spannende maar ook een mooie periode.

Ik heb mijn best gedaan om de belangen van alle Rotterdammers goed te behartigen. Als sociaal-democraat heb ik me met bijna alle groepen beziggehouden. Ouderen, vrouwen, homoseksuelen, werkzoekenden, maar ook ondernemers.

Ik heb mijn best gedaan voor alle Rotterdammers, maar in het bijzonder voor de jongeren. Omdat jongeren de toekomst van deze stad zijn.

Mijn allereerste motie

Door mijn eerste motie konden ook de jongeren die niet georganiseerd zijn hun ideeën waar maken.

Later zag ik op een bijeenkomst de uitwerking van mijn motie in de praktijk. Het effect was te zien bij de Rotterdamse jongeren.

Afgelopen periode zijn er ook minder leuke dingen gebeurd.
Onder andere het Maas meisje. Toen zagen wij met ons allen dat de hulpverlening in onze stad niet juist functioneerde. We zagen dat 12 verschillende hulpverleners bij dit gezin betrokken waren, zonder een eindverantwoordelijke. Deze situatie heeft mij diep geraakt. Ik wilde iets veranderen in deze stad bij gezinnen die met veel hulpverleners te maken hadden. Ook hierover heb ik een motie ingediend. En nu praten we over één dossier en één probleem eigenaar.

Er waren in onze stad meer dan 6 duizend jongeren die in onze bevolkings register staan, maar verder onzichtbaar waren. De zogenaamde Dark Numbers. Door mijn motie zijn deze jongeren zichtbaar geworden.

Dan mijn tweede raadsperiode. In de politiek maak je niet snel vrienden. Je eigen fractiegenoten zijn je collega`s en je competitie. En anderen partijen zijn je tegenstanders maar ook je coalitiegenoten.

Desondanks heb ik goede vrienden kunnen maken.

Als eerste mijn fractiegenoten plus wethouder Moti. Ze stonden altijd klaar voor me. Ze blijven één voor één goede vrienden van mij.

Dan de fractie ondersteuning. Vanuit hier wil ik ze één voor één bedanken en in het bijzonder ‘zusje’ Astrid Boonstoppel. Zij stond altijd klaar voor me.

Monument voor de gastarbeider

Mijn tweede raadsperiode was een bijzondere periode voor mij. Ik heb mogen meewerken aan het realiseren van een monument met een bijzondere betekenis voor mij. Een monument voor gastarbeiders. Ik ben erg blij en trots dat we dit monument in Rotterdam hebben kunnen realiseren. Daarvoor wil ik iedereen die hieraan heeft meegewerkt bedanken. Ik heb er zelf met alle plezier veel tijd in gestoken.

Afgelopen periode zijn we ook bezig geweest met het nemen van harde maatregelen. Dit was niet makkelijk. Vooral in een stad waar de problemen onder een vergrootglas liggen.

In mijn tweede raadsperiode heb ik ook de problemen van de Rotterdamse jongeren niet uit het oog willen verliezen.
Jongeren hadden veel schulden, een belangrijke oorzaak van de schulden zijn de kosten van de mobiele telefoontjes. Ik heb een brief geschreven aan de minister om te vragen dat zodra jongeren hun belbundel overschrijden ze hiervoor te waarschuwen. Hoe kan dat?! Je heb €25 in je zak en je geeft €800 uit. Een probleem waar nog veel aan gedaan kan worden.

Persoonlijk

Privé heb ik het de afgelopen periode niet makkelijk gehad. Door de crisis raakte ik mijn baan kwijt. Werk wat ik 22 jaar heb gedaan.
Dat deed pijn.  Mijn zoon werd ernstig ziek en dat deed nog meer pijn. Op dat moment zag ik wat echt belangrijk voor me was. Het was een jaar van vallen, maar ook weer langzaam opstaan. Mijn vrouw en gezin komen voor mij altijd op de eerste plaats. Ik wil hen bedanken voor hun onvoorwaardelijke steun!

Ook wil ik Marco Heijmen bedanken, jij bent en blijft mijn vriend. Ook wethouder Moti. Ik ben zo blij dat je wethouder bent geworden. Een aanwinst voor de stad Rotterdam!

Met de collega raadsleden van alle partijen heb ik goed kunnen samenwerken en op moeilijke momenten veel steun van ze gehad. Daarvoor dank ik speciaal mevrouw Ton en mevrouw Middelman.

En dan de onthulling van het monument voor de gastarbeider.

De bijeenkomst in het stadhuis was een prachtig moment. Wethouder Van Huffelen heeft een prachtige toespraak gehouden. Alexandra, jij bent een prachtig mens en een wethouder met een goed hart.

De onthulling van het monument gebeurde door de wethouder Korrie Louwes. Korrie, jij bent een geweldige wethouder. Dank daarvoor.

Als laatste wil ik Judith Bokhove bedanken. Judith heeft mij gratis spraaklessen gegeven om een aantal woorden goed uit te leren spreken. Judith bedankt!

Taal is belangrijk, maar als je op een latere leeftijd een tweede taal leert, dan gaat dat moeizaam. Ik hoop niet, dat hoe ik iets heb gezegd de mensen hebben beziggehouden, maar wat ik heb willen zeggen.

Tot slot

Afgelopen periode hebben Turkse politici in Rotterdam veel over zich heen gekregen. Er zijn ongetwijfeld fouten gemaakt. Maar de media deden het vooral voorkomen alsof Turkse politici in Rotterdam alleen maar fouten hebben gemaakt. Ik vind het erg jammer, dat de positieve bijdragen van deze mensen voor Rotterdam niet werd gezien. En dat iedereen over één kam werd geschoren.

Ik heb de afgelopen 8 jaar in de gemeenteraad van Rotterdam de mooie kanten van de politiek gezien, waarbij je echt grote maatschappelijke problemen kunt oplossen. Maar ik heb ook de harde kanten van de politiek gezien. Kortom, ik heb hier veel kunnen doen, maar ik heb ook veel kunnen leren!

Ik ben mijn verhaal begonnen met de woorden van Nelson Mandela.
 En daar wil ik mijn stuk ook mee eindigen:

“Als er dromen zijn van een prachtig Zuid-Afrika, dan zijn er ook wegen die naar dat doel leiden. Twee van die wegen heten ‘Goedheid’ en ‘Vergiffenis’.”

Ik droom van een prachtig Rotterdam, waar deze twee wegen van ‘Goedheid’ en ‘Vergiffenis’ alle Rotterdammers kunnen brengen tot een gelukkig en solidair samenleven....

Rotterdam, bedankt!