Ey Türk Gençliği!
 
Birinci vazifen, Türk istiklalini, Türk Cumhuriyetini, ilelebet, muhafaza ve müdafaa etmektir.
 
Mevcudiyetinin ve istikbalinin yegane temeli budur. Bu temel, senin, en kıymetli hazinendir. İstikbalde dahi, seni, bu hazineden mahrum etmek isteyecek, dahili ve harici, bedhahlarin olacaktır. Bir gün, istiklal ve cumhuriyetini müdafaa mecburiyetine düsersen, vazifeye atılmak için, içinde bulunacağın vaziyetin imkan ve seraitini düsünmeyeceksin! Bu imkan ve serait, çok namüsait bir mahiyette tezahür edebilir. İstiklal ve cumhuriyetine kastedecek düsmanlar, bütün dünyada emsali gorülmemis bir galibiyetin mümessili olabilirler.
 
Cebren ve hile ile aziz vatanın bütün kaleleri zaptedilmis, bütün tersanelerine girilmis, bütün ordulari dağıtılmış ve memleketin her kösesi bilfiil isgal edilmis olabilir.
 
Bütün bu seraitten daha elim ve daha vahim olmak üzere, memleketin dahilinde iktidara sahip olanlar gaflet ve dalalet ve hatta hıyanet içinde bulunabilirler. Hatta bu iktidar sahipleri sahsi menfaatlerini, müstevlilerin siyasi emelleriyle tevhit edebilirler.
Millet, fakr-ü zaruret içinde harap ve bitap düsmüs olabilir.
 
Ey Türk istikbalinin evladı! İste, bu ahval ve serait içinde dahi, vazifen, Türk istiklal ve Cumhuriyetini kurtarmaktır! Muhtaç oldugun kudret, damarlarındaki asil kanda mevcuttur.