İzzet Dönmez Yazdı.

Türk Silahlı Kuvvetlerinde Tümgeneral rütbesine gelmiş bir hemşehrimiz.

Daha albay iken, Tuğgeneral olmasına çok sevinmiştik.

Özellikle ben biraz farklı sevinmiştim.

Çünkü, Mehmet Dişli`nin ağabeyi Alaattin Dişli, benim Sakarya İmam-Hatip`ten sınıf ve sıra arkadaşım.

Hem Mehmet Dişli`nin askerlikte yükselmesi, hemde Şaban Dişli`nin siyasette üst düzey rol alması beni hep sevindirmiştir.

15 Temmuz darbesine adının karışması ise aynı düzeyde beni üzmüştür.

15 Temmuz darbe girişimi dolayısı ile binlerce kişi tutuklandı.

Binlerce kişi yargılanıyor.

Beni hiçbiri ilgilendirmiyor.

Sadece Mehmet Dişliyi takip ediyorum.

İfadelerini satır satır okuyorum.

Bugüne kadar aykırı bir şeyde yazmadım.

Ailenin nerdeyse bütün üyelerini tanıyorum.

Halbuki yazacak o kadar şey var ki;

Yargılanan darbeciler, tornadan çıkmış gibi ifadeler veriyor.

Belki dedim, Hemşehrimiz,

Nede olsa bizim çocuk.

Tümgeneral Mehmet Dişli Delikanlıca bir ifade verir; "Biz bu darbeyi yaptık be kardeşim, Yaptık ama başarılı olamadık, Kimse kıvırmasın" der diye bekledim.

Ancak, Mehmet Paşamız da benzer ifadeler verdi.

Samimi söylüyorum, çok üzüldüm.

İfadesinde, ‘’akşam üzeri, mesaisi bitince evine gidiyor, Genelkurmay Karargahtan telefon alıyor, Genelkurmay Başkanı görüşecek kendisiyle, Karargah`tan kendisini çağıranın kim olduğunu hatırlamıyor, Bir arz dolayısı ile Genelkurmay Başkanlığı makam odası önünde bekler iken, İki kişi gelip, kafasına silah dayıyor ve eline bir metin veriyor "Git bunu başkana oku diyor" şeklinde satırlar var.

Kim bunlar?

Hiçbirini tanımıyor.

Tanımadığı iki kişinin emrini hiç itiraz etmeden yerine getiriyor paşamız.

Hem Rize`li, hem Tümgeneral.

Bir Türk Paşası, hiç boğuşmadan, hiç tepki vermeden, sanki bir keklik gibi, kafasına silah dayayanların emrini yerine getiriyor.

Gerçi bu ifade gerçek değil, tamamen kurgu amma, bir Türk Generali bu kadar rezilliği kendine yakıştırıyor.

Lanet olsun yahu.

Sonra olanlara bakın.

Ensesine silah dayatılarak enterne edilen paşamız, Genelkurmay Başkan`ının kolunda kelepçe görüyor, kendisini enterne edenlere bir emir veriyor, kelepçeyi çıkartıyor.

Bütün bu kurgu`yu torunum Emre`ye anlatsam, hemen "Dedeeeee" diye tepki gösterir.

Çok üzgünüm, çok.