Libya Müftüsünden halka Türkiye çağrısı: ''Ahde vefa göstermeliyiz'', Libya Müftüsü Sadık el-Giryani, Türkiye'nin desteğiyle Hafter'e karşı kazanılan zaferler sonrası halka "Türkiye'ye ahde vefa göstermeliyiz" çağrısında bulundu.
Libya Müftüsünden halka Türkiye çağrısı: ''Ahde vefa göstermeliyiz'', Libya Müftüsü Sadık el-Giryani, Türkiye'nin desteğiyle Hafter'e karşı kazanılan zaferler sonrası halka "Türkiye'ye ahde vefa göstermeliyiz" çağrısında bulundu.
Yakup YURT – (1 Nisan 1950, Bursa).
Aslen Gemlik ilçesi, Umurbey beldesindenim. Bursa Erkek Lisesi son sınıfına geçtiğim 1967 yılında, babamın zoruyla ve göçmen işçi ailesi çocuğu sıfatıyla Belçika’ya geldim. Anadolu güneşini bırakıp yağmurla yetinmek zorunda bırakıldım.
1979 yılında Louvain Katolik Üniversitesi İletişim Fakültesi "Yazılı Basın ve Halkla İlişkiler" bölümünden lisans diploması aldım. 1981 yılından beri Brüksel Adliyesi nezdinde Türkçe ve Fransızca dillerinde yeminli çevirmen-dilmaç olarak çalışıyorum. Brüksel’in Türk mahallesi Schaerbeek’te Tercüme Bürosu açtım; dert babalığı ve arzuhalcilik yapıyorum.
Geniş anlamda şiiri, dar anlamda şiir çevirisini seviyorum. 1982 yılında köylüm Güzin’le evlendim. İki dilli www.belexpresse.be haber-yorum sitesinin editörüyüm.
1983’te Cavit, 1985’te Onur doğdular. Ailece Belçika vatandaşlığını da aldık. Geçici olarak geldiğimiz yörelerde kalıcılaştık. Oralılıktan kopmadan buralılaşmaya çalışıyoruz; asimilasyon ırmağında uyuma kürek çekiyoruz.
Güneşi unutmadık, ama yağmura alıştık. Çok dilli ve çok kültürlü bir ortamda farklılıkların tadına varmaya çabalıyoruz. Kolay değil, ama zoru başarmak zorundayız.
"Uzun ince bir yoldayız, gidiyoruz gündüz gece…" anlayacağınız!
Frankofon Yeşiller Partisi milletvekili bayan Marie Nagy kahvehanenin açılışında bulunmuş ve patronu ile fotoğraf çekinmiş.
Donald Trump’un ABD Büyükelçiliğini Kudüs’e taşıma kararı ne gibi yansımalar yaratabilir? Kısacası mutluluk ayrılıkta mı, boşanmada m?
27 Mayıs 1960... Gemlik Atatürk İlkokulu 4.sınıf öğrencisiyim. 10 yaşında “Türk, Doğru, Çalışkan” masum bir çocuğum.
Başlığı kasten uzun yazdım… Doyurucu olmasına özen göstererek ! Malûm, herkes sinirli, stresli, dertli, farklı, zamana karşı yarışıyor…
14 Şubat’a günler kala sevgilisi olanlar hediye alma ve o günü özgün bir şekilde kutlama telaşına girdiler.
Buraya gelen görevliler eskilere değer vermek yerine biz herşeyi sizlerden daha iyi biliriz havasına soktular ilişkileri ve diyalogları…
Benim çocukluğum, gençliğim farklıydı¸ tatlar ve lezzetler bugünkü gibi değildi demeyecek kadar bilinçli ve birikimli olabilmektir.
Noel yortusu, yılbaşı gecesi, yolculuk, ziyaret, eğlence, hediye derken günler birbirini kovalıyor. Ve tükeniyor ömürler…
Günde 125 kuruş masraf, yani ani ve beklenmedik bir fedakârlık gerektirse de… O vakitler Gemlikliler epeyce havalıydı.
Siyasetçiler kulaklarını tıkasalar ve üç maymunu oynasalar da ben halkın homurtularını duyuyorum Noel Baba..Yeni yılda çocuklara oyuncak değil, siyasetçilerimze feraset getir olur mu?
Genelde Belçika’da yaşadım, okula gittim, dil öğrendim, çalıştım, emekli oldum. Bu arada fırsat buldukça komşu Hollanda’ya da gittim.
Tam 50 yıl önce aynı bu gün, yani 24 Ekim 1967'de, kardeşim Hüseyin ve ben THY uçağı ile Brüksel Havalimanına sağ salim indik.