Bizim Çakal Yuki yine yumurtlamış.

Efendim, çakma ödüller, yürüyüşler, bozacı, şıracı, daha neler neler.

Çakal Yuki'nin çömezleri ve tetikçileride hazır, eşeklik veya öküzlüğün gereğini yerine getirip değirmene su taşıma yarışındalar.

Kendi gölgelerinden bile korkanlar birde isim hakkını da kiralamışlar., Yani birini karalamak, küçük düşürmek istiyorsan, yazıyı yaz, başkasının ismini altına yapıştır, kamuoyuna saygısızca sun.

Oooh ne ala!

Bu insanlık ve saygı fukarası aciz zevatlar Belçika'da yaşayan Türk toplumunu enayi zannediyorlar. Çakal Yuki ve Çömezlerine göre vatandaşlarımız okumazlar, düşünmezler, görmezler, anlamazlar herhalde.

Kamuoyuna doğru bilgi verme, aydınlatma iddiası olanların sürekli başkalarının yaptığı faydalı işeri karalamalarının hiç de hoş görülmediğinin farkında değiller galiba.

İşin içinde sadece hasetlik, çekememezlik olduğunu gayet iyi biliyoruz. Bu tür karalama yazılarının başka bir ifadesi olamaz zaten.

Öyle görülüyor ki, hemen hemen her ay bir şekilde kurum ve kişilere saldırmayı, hakaret etmeyi, aşağılamayı adet haline getirenler hasetliklerinden bir gün güm diye patlayacaklar.

İşte size haset ve kıskançlığı anlatan bir "La Fontaine" hikayesi.

Bir varmış, bir yokmuş evvel zaman içinde kalbur saman içinde öküz olmak isteyen bir kurbağa çıkmış karşımıza. 

Bakın bakalım ne demiş, ne yapmış :

Kurbağa bir öküz görmüş çayırda, o kadar hoşlanmış ki, bayılmış boyuna posuna.

Kendisine baksanız, boyu yumurta kadar ama kurbağa bu anlamaz ki, ille de öküze benzeyecek.

Öküze bakmış kabarmış, kabardıkça şişmiş, ıkınmış, sıkınmış, gerilmiş, bir görseniz gerginlikten nefes alamayacak hale gelmiş.

Eşine sormuş:

- Nasıl hanım öküz kadar oldum mu ?

Hanımı şöyle bir sağdan bakmış, birde soldan:

- Nerdeee ? demiş .

Kurbağa daha bir hırslanmış

- Al öyleyse demiş. Şimdi nasılım. Bunu söylemiş ya, iyice şişmiş. Hanımı gülmüş :

- Vazgeç bu sevdadan demiş.

Bizimki iyice hiddetlenmiş.

-Sen dur hele bakalım demiş. Şişmiş, bir daha, biraz daha, biraz daha şişmiş. Derken çat diye çatlamış.

Ya işte böyle, siz deyin hikaye ben diyeyim kıssa, kimin nasibine düşüyorsa alsın bir hisse...