Ormanda üç öküz otlamakta imişler.
Ak öküz, biraz daha fazla ot bulurum umuduyla,arkadaşlarının yanından ayrılmış...
Tam bu sırada,ormanın kralı ve aç olan kralı aslan, kara ile sarı öküzün yanına gelmiş:
-Bu ak öküzün rengi çok kötü. Sizi düşmanınıza ele veriyor. İzin veriniz de onu yiyeyim, der.
Sarı öküz:
-Bence bir mahsuru yok,izin senin der.
Ve aslan açlığını ak öküzü yiyerek belli bir süre için yatıştırır!
Yine aç kaldığı bir günde, kara ve sarı öküze rastlar.
Kara öküz biraz uzaktadır.
Sarı öküze sokulup:
-Bu hayvanın rengi çok kötü.
Sizi düşmana karşı ele vermektedir,der. Ve yemek için izin ister.
Sarı öküz tereddütsüz "kabul" demiştir.
Gel zaman,git zaman aslan yine acıkır ve ormanda gezerken, sarı öküze rastlar:
-Çok açım. Mümkünü yok, seni yiyeceğim der.
Tam bu sırada, sarı öküz :
-Ben aslında sıranın bana geleceğini, ak öküze izin verdiğim zaman anlamıştım...der ama iş işten geçmiştir.