Engelliler yararına yapılan Türk Sanat Müziği Konseri'de muheşem sanat müziği resitaline Taşkın Demirsoy'un şefliğinde Cahit Kalemciler, Esma Çınar, Gürnur Karataş, Hava Ardıçlık, İlknur Demirsol, Nursen Cansever, Sait Alper, Tuncay Pala, Tülay Alper, Vahdettin Endiz, Yasin Şahin, Yaprak Akbaş, Yusuf Derin ve Zulbiye Ayaz solo ve koro şarkılarıyla, Ali Sönmezyuva Kanun, Şaban Akbaş Kanun, Baki Çankaya Keman, Ceylan Demirkaya Klarnet, Taşkın Demirsoy Ud, Hulusi Çelik Ud ve İlhan Tefik Ritm ile eşlik ettiler..
Anvers snat Müziği ekibi tarafından verilen konsere ilk önce büyük üstad Nazım Hikmet'in 'Bu Vatan Bizim' adlı şiiri evlatları şehit olan anneler için okundu. Ve ardından koro 'Beledim beledim bebek beledim' şarkısını okudu..
Beringen Kültür Merkezinde Anvers başkonsolosu Ahmet Arda, Federal Milletvekili Hilal Yalçın, Genk belediye encümeni Ali Çağlar ve eşi Nuray Bağcı, Brüksel Bölgesi eşit haklar bakanı Brigitte Grouwels'un danışmanı Nebahat Acar, Btsf başkanı Hüseyin Dönmez, Aimee derneği başkanı Esma Caner, Music Club başkanı İsmail Erdoğdu, Beringen Kardeşlik Tiyatrosu başkanı Ayhan Aliustaoğlu, işadamı Zeki Yalçın, İrfan Temur, Kazım Yağcı, stö temsilcileri, üniversite öğrencileri ve sanat müziğine gönül verenlerin izlediği müzik resitalinin sonunda oldukça ince mesajlar verildi.
Doğuş Engelliler Derneği başkanı Nurten Caz gecenin kapanış konuşmasını yaparken beklenen ilginin azlığına vurgu yaparak 'Bu muhteşem müzik festivalini kaçıranlar artık pişman olsunlar' diyerek sitemde bulundu.
TC Anvers başkonsolosu Ahmet Arda ise 'okunan son parçada sözü edilen Kalamış'a atfen 'Ben Kalamış'ta huzur bulanlardanım. Burada huzur dolu bir gece geçirdik. Anvers'de 21 muhteşem insanla birlikte olduk. Sanatsız insan olmaz. Bunun iyi bilinmesi gerekir. Anvers sanat Müziğği korosunun çalışmaların devamını diliyor onları bize yaşattıkları bu muhteşem gece için kutluyorum' dedi.
Her şey güzeldi, buna elbette şüphe yok. Ancak bu kadar çaba ile ortaya konan çalışmalara insanlarımızın kayıtsızlığı giderek artıyor. Son birkaç ay içersinde yapılan etkinliklerde bu vurdumduymazlık kendini net olarak gösteriyor. Artık her açıdan giderek erimeye başladık desek yeri var. Seyircisiz müzik geceleri, sempozyumlar, futbol maçları ve hatta cemaatsiz camiler. Bize birşeyler oluyor, ama ne?
