Uzm. Dr. Ümit İPEKSOY
Bu sözün peygamber efendimize ait olduğunu ve 1400 yıl önce söylendiğini düşünürsek aslında bütün alemlere gönderilmiş olmak ne demek daha iyi anlıyoruz.
Aradan geçen bunca yıla rağmen küfür sahibinde bir değişiklik olmamış ve savaşı hep İslam ile ve Müslümanlar ile olmuştur.
Tapınak şövalyeleri ile başlayan, İslam’a ve Müslümanlara karşı girişilen top yekûn savaşlar, bugün de aynı grupların ve aynı küfrün devamı olarak karşımızda. Artık daha donanımlı, daha güçlü, tüm dünyaya hâkim olmuş olarak karşımızdalar.
Gazeteleri, sosyal paylaşım siteleri, medya organları, devletler, hükümetler, topluluklar, birlikler ve daha niceleri bu tek milletin parçaları.
Birleşmiş milletlerinden, NATO suna, Avrupa birliğinden, Dünya sağlık örgütüne, Arap birliğinden OECD ye hepsi bu gücün kendisi veya oyuncağı durumunda.
Dünya üzerinde bu güce karşı tutunmaya çalışan bir elin parmaklarını geçmeyen ülkeler var. Birisi de çok şükür ki bizim ülkemiz.
Bizi, bu küfrün bir parçası yapmadıkları için dedelerimize, atalarımıza ne kadar teşekkür etsek, arkalarından kaç Fatiha okusak azdır. Zalimin yanında değil doğrunun ve mazlumun yanında olmanın erdemini öğrettikleri ve genlerimize bunu ilmek ilmek işledikleri için.
Bu ülkede yaşayıp, Avrupalı ve Amerikalı insanlara özenen, imrenen, onlar gibi yaşamak için her şeyini feda eden vatandaşlarımız var içimizde. Medeni zannettikleri, insan sevgisiyle yoğrulmuşlar, birbirlerine saygı konusunda başka bir evrenden gelmişler diye düşündükleri ülkelerin, vahşi hayvanlar gibi mazlum Filistinlilerin üzerine nasıl bomba olup yağdıklarını gördüklerinde ne hissettiler acaba?
Çocuklarını onlar gibi olsunlar diye yabancı okullarda okutanlar, yurtdışına gönderenler, orada medeniyet var, demokrasi ve insan haklarına saygı var diye en kıymetlilerini bu acımasız ve kana susamış zalimlere emanet edenler ne düşündüler acaba?
İsrail denilen, kudurmuş köpek sürüleri tarafından yönetilen ve Arz ı Mevduda ulaşmak için burada yaşayan herkesin öldürülmesi emrini verenleri görüp, bunlara daha çok kan, daha çok vahşet, daha çok göz yaşı için” yürü arkandayım sonuna kadar” diyen, azmettirici katil sürülerini görünce ne düşündüler acaba?
Bir hastaneye sığınmış, çoğu çocuk ve kadın 500 kişiyi gözünü kırpmadan öldüren, bu kana susamış katiller mi daha kötü yoksa ona bunu yapması için silah, para veren, onu dokunulmaz yapmak için savaş gemilerini gönderip yüz milyarlarca dolar yardım yapanlar mı?
Bu zulmün, her türlü basılı ve görsel medyada ve hatta sosyal medyada paylaşılmasına engel olanlar mı daha kötü, yoksa görmemezlikten gelen, insan onurunu unutup benim meselem değil deyip sırtını dönenler mi?
Hangimiz daha kötüyüz?