Canı veren elbet bir gün o canı tekrar alacaktır, fanilik işte böyle bir şeydir. Önemli olan şu fani dünyada geride güzel şeyler bırakmak ve ardından güzel sözler ettirmektir. Allah rızası için sevilmek ve ardından duaların edilmesi bu devirde herkese nasip olmaz.
Rızık için o da milyonlarca Anadolu çocuğu gibi bir gün kendini Avrupa’da bulmuştu. Avrupa’nın en batısında Hollanda denen ülkeye göç etmiş ve helal kazanç için mücadeleye girişmişti. Aile geçiminin yanında vatan aşkı, Türklüğe duyulan derin sevgi onu burada da takip etmişti. Hocaydı kendisi, muazzam bir ilmihal bilgisine sahipti, ve çok hocayım diyeni bilgisiyle cebinden çıkarırdı. Hafta içinde ailesinin geçimini sağlamak için çalışır, hafta sonları ise fisebilillah için çocuk okuturdu.
Milli hassasiyetleri onu Hollanda’da Milliyetçi – Ülkücü Hareket’te yer almaya mecbur kılmıştı. Hocaydı, başkandı, gönül adamıydı, dost düşman herkes tarafından takdir ile karşılanırdı ve o da elbette gün olup güzel atlara binip aramızdan ayrılacaktı. Aksaray’dan çıkıp Hollanda’da uzun müddet ikamet eden, milleti için mücadeleyi hiçbir zaman geri plana atmayan Hüseyin Dede Aksar memleketi Aksaray’da bu dünyaya gözünü yumacaktı. Aksaray Ulu Cami’de kılınan cenaze namazı sonrası defnedilen Hüseyin hoca hüzünlü bir kalabalığı geride bırakmıştı. Cenazesine katılabilmem en azından kendisine çok şey borçlu olduğum bu güzel insan için beni mutlu etmiştir, çok şükür.
Samimi, doğru, dürüst ve omurga sahibi olan birisiydi kendisi. Fani dünya için değerlerinden hiçbir zaman taviz vermemişti. En zor dönemde Hollanda’da Milliyetçi – Ülkücü Hareket’te (Hollanda Türk Federasyon) görev almıştı ve genel başkanlık görevini üstlenmişti. Türkiye’nin kaypak siyasetine teslim edilmek istenen Hollanda’daki Milliyetçi – Ülkücü Hareket’i en zor şartlar altında savunmayı bilmiş ve Başbuğ Alparslan Türkeş’i sırtından hançerleme gayretine girenlerle amansız bir mücadeleyi başlatmıştı. Hareket’in içine sokulmak istenen fitne, fesat ve bunun gibi Bizans zihniyetini taşıyanlara yol vermemişti. Hareket’in yiğit, samimi ve inanmış bir neferiydi Hüseyin Dede Aksar. Ülkücü olarak hayat sürmüştü ve ülkücü olarak bu dünyadan göç etti kendisi. O eskimeyi hiç bilmedi, ve eskiyenleri hep Allah’a havale etmişti.
Çok şey ögrendim kendisinden. Yaklaşık yirmi yıldır var olan dostluğumuz bana çok şey kazandırdı. Türk miliyetçiliği, Hollanda’da Türklerin tarihi gibi konularda çok şey öğrendim kendisinden. Hoca olması sebebiyle özel sohbetlerde almış olduğum ilmihal dersleri ise ayrı bir kazançtır. Hayrandım ilerlemiş yaşına rağmen okuma alışkanlığına ve yeni bilgiler edinme mücadelesine. Unutulmayacak ve hayatımda her zaman ışık olacak nasihatları ömrüm boyunca bana yardımcı olacaktır.
Zor şartlarda mücadele etmişti Hüseyin hoca. Teşkilatı ona buna pazarlamak isteyenlerin ortaya çıktığı bir dönemdi onun mücadele dönemi. Henüz teknoloji bugünkü gibi ilerlemiş değildi, cep telefonları henüz yoktu o dönemlerde. Hollanda’yı trenle karış karış gezerdi. Ve bunlara şahit olmak bana halen heyecan ve enerji vermektedir.
Ve bugün o güzel insan aramızdan ayrılmış bulunmakta. Geride ise güzel hatıraları ve emanet ettiği değerler kaldı. Başkanımızdı, hocamızdı, gönüldaşımız ve çok muhterem bir büyüğümüzdü kendisi. Ve her zaman başkanımız ve hocamız olarak gönlümüzde kalacaktır. Gönül rahatlığıyla o bir ülkücüydü diyerek her zaman örnek olarak gösterebileceğimiz bir şahsiyetti. Cenab-ı Allah ondan razı olsun, mekanını cennet eylesin. Yaradan ona rahmet ve geride kalan bizlere sabır eylesin. Örnek bir mücadele adamıydı Hüseyin Dede Aksar.
Murat Gedik, 29 Temmuz 2012
E-posta: muratgedik@muratgedik.nl