Macaristan beklediğim gibi çıkmadı, daha farklı bir ülke hayal ediyordum.  Baskı altından yeni çıkmış bir ülke olduğu her halinden belli oluyordu. Her ne kadar Avrupalı olsa bile, yapılan resmi işlemlerde ve alış verişlerde bu hal açık ve net olarak kendini gösteriyor.
 
Macaristan'da yollar ve dinlenme tesisleri  beklediğimiz kadar temiz ve düzenli değil.  Benzin istasyonundaki fiyatlarda birbirinden çok farklı, herkes tutturduğuna satıyor. Macaristan Euro kullanmadığı  için kandırılma riski bir hayli yüksek. Benzin veya mazotum biter korkusuyla azda olsa mazot alınsa bile, farklı ücret uygulamasıyla karşılaşılıyor.

Elimizi kolumuzu sallayarak girdiğimiz Macaristan bizi çıkışta kontrol etti. Bu garip uygulama  bir saat onbeş dakika beklememize sebep oldu.  Yabancı devlet, yabancı polis ne diyebilirsin ki.. Herkes bir an önce bu çile bitsin diye kızsada belli etmiyor veya edemiyor.  Polis, pasaportlarımıza  baktı  ve  geç dedi. 

Macaristan içinde hızla ilerliyoruz. Yol  boyunca tabelaları okumaya çalışıyorum. Prag, Bratislava yazılarını görünce orta Avrupada olduğumuz daha netlik kazanıyor.  Tuna nehrini geçerken heyecan ve tarihi bir üzüntü kaplıyor içimi. Budapeşte'yi ikiye ayıran Tuna nazlı nazlı akarken, biz Tuna Nehri üzerindeki köprüden hızla  Tunaya veda ediyoruz. 

En büyük acıyı ve hüznü, Estergon levhasını görünce yaşıyorum. Bir anda tarhin derinliklerine dalıp hüzünleniyorum. Ecdadın at sırtında gezdiği toprakları biz araçlarımızla hızla terkediyoruz.  

Macaristan içinde yaptığımız yolculuk gayet rahat geçti, yol boyunca hiç bir zorlukla karşılaşmadık. Zaman konusunda pek sıkıntımız olmadığı için uykumuz geldiği yerde durduk ve dinlendik. Zaten tüm dinlenme yerleri gurbetçilerle dolu.

Yol tecrübesi olanlar tam hazırlıklı gelmişler, seyyar tüple çay kaynatan gurbetçiler dinlenme yerlerini tam bir piknik alanına çevirmişler.  Bu arada benim gibi ilk deneyim yaşayanlar, buldukları ilk fırsatta uyumak için münasip bir yer arıyorlar. Kimisi arabanın içinde kimisi uyku tulumu içinde dinlenme gayreti içinde.  Öyle zaman oluyor ki, her türlü risk alınarak  uyumaya bir yer aranıyor. Macaristan sosyal olarak farklı gruplardan oluştuğu için burada daha fazla dikkatli olmak gerekiyor.

Biz dinlenmek isterken yanımıza bazı gurbetçiler geliyor, burada çok daha dikkatli olmamız söyleniyor. Bundan önceki yıllarda yerli halktan bazıları, gizlice arabaların lastiklerini patlatarak  gurbetçilerden  epeyce para koparmışlar. Bazılarıda arabaları soymaya kalkmışlar. Bunları duyunca tedirginliğimiz bir kat daha artıyor. Biraz dinlenelim ve hemen yola koyulalım diyoruz.   Vakit çok erken, Sırbistanı gündüz geçelim istiyoruz.  Planımızı ve hazırlığımızı ona göre yapıyoruz.  Gece yarısı hareket ediyoruz. Yollar gümrüğe kadar nerede ise bom boş.  Bu şekilde gidersek pek kısa zamanda Sırbistan'a varırız diye hesap ediyoruz.  Ama istirahat yerindeki hesap gümrüğe uymuyor. Sınıra yaklaştıkça araçlar fazlalaşıyor.  Macarlar asıl kontrolü çıkışta yapıyorlar.

Macaristan kendi para birimini kullandığı için benzin istasyonlarında farklı uygulamalar oluyor.  Her istasyon kendine göre kur belirlemiş.  Macaristanda benzin mazot alınmasını tavsiye etmem.  Miktar küçükte olsa kazık atıyorlar.  Macarlar bu fırsatı kötü yönde değerlendiriyorlar.   

Macaristandaki son pasaport  kontrolünden sonra Sırbistana geçiyoruz. Tabi bu arada ben boş durmuyor önemli gördüğüm yerlerin fotoğraflarını çekmeye çalışıyorum. Bu yolculuğun zor taraflarını değişik şekillerde kolay yapmaya çalışıyorum. gelecek yazı da Sırbistan ve Makedonya izlenimleri...