Bu gün Doğuş Engellilere Yardımlaşma Birliği' Bayan Şükriye Zevne'nin davetlisi olarak Heusden-Zolder 'e yolumuz düştü. Geleneksel iftar yemeğine çok sayıda Belçikalı ve Türk vatandaşlarımızın katılmasına çok sevindim. İftara katılan değerli misafirlerin engellilerimizin engellerini kaldırmak için ellerini ceplerine atması gerekiyordu. Miktar önemli değildi. Damlalar bir araya gelerek göl olacak. Kimi bir gün sigara içmeyerek artıracağı paradan, kimi bu yıl değiştirmeyi düşündüğü oturma takımını gelecek yıla erteleyerek katkıda bulunmuştur diyorum. Belki kendi ihtiyacı için aldığı harçlığı dernek aracılığı ile Türkiye'de bulunan ve okula gitmekte güçlük çeken bir kardeşine destek olmak için yatıracaktı.

Yolumuz uzundu. İftara zamanında yetişmek ve tanıdık eş-dost ile muhabbet etmek için evden erken ayrıldık. Birbuçuk saat yolculuktan sonra' Heusden Onshuis' de proğramın yapılacağı salona geldik. Limburg bölgesinde bu işe gönül vermiş bayanların kurduğu DOĞUŞ gün geçtikçe Türkiye'deki engelli kardeşlerimize yardım elini uzatmak için el ve gönül birliği içinde çalışıyorlardı.

Anatolia Lokantası'ın hazırladığı yemekler, Metin Edeer'in Baklavaları, Nefis'in ayranı ve adını sayamadığım kadar çok gönüllünün çabaları ile bu yılda geleneksel iftar programı gerçekleştirildi. Anvers Başkonsolosumuz Sayın Gürol Sökmensüer ve T.C Brüksel Büyükelçisi Fuat Tanlay'ın eşi Yelda Tanlay şeref konukları arasındaydı. Bayan Yelda Tanlay'a verilen Fahri Başkanlık payesi salonda alkış topladı. Bu görevinde Sayın Bayan Yelda Tanlay'a başarılar diliyoruz.

Başta Bakan yardımcısı Şükriye Zevne ve Nurten Caz olmak üzere diğer gönüllülerden isimlerini bildiğimiz Birsen Nallar, Saime Çalışkan, Fatma Esen, Emine Çelik, Sabiha Caz, Sevim Aktaş, Nezahat Yurdakul, Ender Harmandal, Ayşe Arıcı,Dülsen Duman, Yasemin Karadayı,Güler Zevne, Sündüz Kumaş hanımefendilere teşekkür ediyoruz.

Tasavvuf Musiki Korosu eşliğinde Yusuf Derin'den ilahiler ve neyzen İsmail'den ney faslı, Din Bilgisi Dersleri Öğretmeni İhsan Bey'den Kur'an tilaveti ve geceye damgasını diğer bir olay ise Heusden Katolik Kilisesi Papazı'nın bir ilahiyi koro ile birlikte okumasıydı.

Değerli konuşmacılardan sonra en uzak yoldan gelen biri olduğumdan dolayı ben de kürsüye davet edildim. Kısa konuşmamda sağlıklı birer insan olarak hemen kürsüye ulaşabilmiştim. Salondaki insanları rahatlıkla görebiliyordum, musiki seslerini zevkle dinleyebiliyordum. Bütün bu nimetlerden dolayı şükretmesini bilmek zorunda olduğumuzu düşündüm. Oysa merdivenlerden kürsüye çıkabilmek için çok yoğun çaba sarfedek engellileri düşündüğümüzde yürüyüp, koşabilmenin değerini daha iyi anlıyoruz. Hiç kimsenin yarın nasıl olacağına ait bir garantisi olmadığı için, her sağlıklı insanın engelli olmaya bir aday olarak kendini görmesi halinde yardım elini uzatacağını, bunun için geç kalınmadığını ve yapılacak yardımların en kısa zamanda emin ellerde ihtiyacı olan kişilere ulaştırılacağını belirttim. Doğaçlama konuştuğuğm için bir de şu örneği verdim.

Bundan bir hafta önce okulumuzdan bir öğretmen görme kusurluları ile bilgili bir bilgilendirme seminerine katılmış. Öğleyin bir lokantaya gitmişler.Yalnız bu lokanta da her yer karartilmış. Herkes kapıdaki görevli körlerin yardımı ile bir yere oturtulmuşlar. Yemekleri getirilmiş. Göz gözü görmeyen bu lokantada çoğu bir şey yiyemeden dışarı çıkmış.

Bu deney için konu mankeni olan öğretmen arkadaşımız yaşadıklarını büyük bir heyecanla anlatıyordu. Bundan bir ders çıkaracak olursak, sağlıklı düşünmek zorundayız. Engellilerimiz engellerini kaldırmak için siz de elinizden gelen gayreti gösteriniz.

Sözümü Türkiye'ye'nin unutulmuş yöresi Çankırı'ya gönderilen iki adet engelli arabası ile bağlamak istiyorum.

Şimdiye kadar Başta Ev Bulma Kurumu, De Poort- Beraber , Seda Musiki Korosu, DHKD, Gençlik Merkezi Yayla, Belçika Türk Spor Federasyonu, FC Avrasya Kulübü ve adını şu an hatırlayamadığım onlarca derneğin kurucusu, başkanlığı ve üyeliği görevlerinde bulundum. Bu çalışmalarım içinde beni en çok etkileyen ise engelli kardeşlerimize yapılan yardımlardan sonra onlardan gelen fotoğraflarda gördüğüm gözlerindeki ışıltı ve 'Allah sizden razı olsun ' sözleriydi.

Sizler de bir katkıda bulunduysanız, belki engelli kardeşlerimizin sesi size ulaşmamıştır. Onların yerine ben siz 'Allah sizden razı olsun' diyorum.

Bunu siz tekrar tekrar duymak istermisiniz ? Öyleyse evden dışarı çıkamayan bir engellimiz için yapacağınız bağış ile onların rızasını kazanmaya var mısınız ?

Yazımı 'ayağınıza taş dokunmasın, gözlerinize yaş dokunmasın' dilekerimle noktalıyorum.

Esen kalınız..

Recep Cırık