Peşin peşin söyleyeyim ki hiç kimseye vallahi de billahi de küskün veya kırgın felan değilim.
Çatacak insan da aramıyorum.
Ama yaşın verdiği deneyim mi desem, yoksa yılgınlık mı ; gerçekten de bıktım açıkçası…
Bıktım, usandım, lanet olsun noktasına gelmek üzereyim !
İnsanlar hakkındaki düşüncelerimde mi yanıldım, yoksa birileri bana sürekli yalan mı söyledi ?
***
Konumuz Batı tipi, evrensel İnsan Haklarına saygılı, sözümona özgürlükçü demokrasi.
İktidarı, muhalefeti, özgür basını, bağımsız adaleti, sosyal hakları, kadın hakları ile övünen paylaşımcı ve katılımcı demokrasi…
O öyle diyor veya uzaktan öyle görünüyor.
O yalan söylüyor, inanmak isteyen de inanıyor.
Peki öyle değil mi ?
Bence değil.
Daha iyisi var mı ?
Mutlaka bulunmalı, ama şimdilik yok !
***
Suç kişilerde değil, sistemde…
Galiba Cem Boyner "Bir sistemden beslenenler o sistemin değişmesine izin vermezler" gibi bir laf etmişti.
Bilmek, nitelikli, diplomalı, kültürlü, deneyimli, vs… olmak yetmiyor.
Zira sizin küçük kafanızla değiştirmek istediğiniz o yerel mikro-sistem golabl makro sisteme bağlı…
İpler veya dümen kimin elinde belli değil.
Aslında hem belli, hem değil !
Sermaye olmasına sermaye de, hangi sermaye ?
Yerel sermaye mi, ulusal sermaye mi, İslami sermaye mi, uluslararası sermaye mi ?
Gelin Süleyman Demirel gibi yanıtlayalım ki herkes anlasın : Böyyük sermaye !
***
Sanayi ve tüketim toplumu, refah ülkesi, meşruti krallıkla yönetilen Belçika'da yaşıyorum.
Belçika "uzlaşma kültürü" ile övünen dünyanın en karmaşık, en sık seçim yapılan, dışarıdan bakılınca istikrarlı gibi görünen, ama esasen istikrarsız, yüksek tansiyon hastası bir ülke.
Adına "uzlaşma kültürü" denilen o kavram ise günümüzde "uzlaşmama konusunda uzlaşma" gibi bir şey olmuş…
Kuzeyin siyah dediğine Güney beyaz diyor…
Veya tam tersi !
Hukukları ve referansları ayrı…
Uzlaşmak imkansız, savaşmak ayıp…
Hayat pahalılığı karşısında insanlar şaşkın ve çaresiz !
İnsanlar iş, aş, eş arıyor…
Geçim derdindeki insanların siyasilerin tek cevabı ise erken seçim…
***
Belçika sistemi yoruldu.
İnsanlar aynı benim gibi bıkkın ve yorgun.
İkide bir, zırt pırt seçimin hiçbir şeyin çaresi olmadığını herkes biliyor.
Seçim sandığı dedikleri şey sanki sihirbazın şapkası.
Sanki 13 Haziran 2010 erken seçimlerinde sandıktan "mucize" çıkacak !
Vatandaş homurdanıyor…
Seçimleri boykot etmek isteyenlerin sayısı oldukça fazla.
Ve işin garibi şapkadan çıkan tavşan hep aynı tavşan…
Daha doğrusu isimleri harflerle ifade edilen bir tavşan grubu.
Aralarında kavga edermiş gibi görünüyorlar sistem gereği…
Seçimin ertesi gün herkesin yeri şimdiden belli.
Bunu anlamak için aday listelerine bakmak yeterli.
Listelerde al gülüm-ver gülüm kuralı çok bariz.
Yabancı kökenli adaylar (Groen istisnası hariç) ekmek arası nefer…
***
Her halükarda sandık başına gitmeyecekleri ve geçersiz oy kullanacakların sayısı artacak.
Oy vermenin zorunlu olduğu bu ülkede oy kullanmama rekoru kırılabilir.
Hele bir de 13 Haziran günü hava güzel olursa…
Oy kullanma mecburiyeti zamanla kalkabilir.
Bu da daha zengin, daha eğitimli ve daha yaşlıların işine yarar sonuçta.
İyi, tamam, anladık ama şapkadan hep aynı tavşanlar çıkacaksa, ne değişecek ?
2007 ve 2009 seçimlerinden sonra halkın iradesi neden dikkate alınmadı ?
Bu kez alınmasının garantisi var mı ?
Bu seçimler kimin işine yarayacak ?
Ne değişecek ?
***
Halk önünde kurtarıcı olarak konulan seçeneklerden bıktı, usandı…
Global makro horoz sisteminin mikro yerel civcivlerinden bıkktık artık…
Bir de karşımıza geçip pişkin pişkin gülmüyor musunuz ?
İnsanın çıldırası geliyor vallahi…
Çok soru soruyorum…
Yanıtsız kalıyorum…
Kahroluyorum…
- Gel de içme Cafer, son bir şarap daha ver ve hesabı da kesiver lütfen…
Yakup Yurt ©
Brüksel, 10 Mayıs 2010