Dava Evrensel Yetki Yasasına istinaden Belçika tarafından Nazareth'li İsa'ya karşı açılmıştır.
Piyeste 6 aktör rol almaktadır. Roller ve oyuncular :
Mahkeme Başkanı
Emekli yargıç Dominique De Wolf
Başsavcı
Hippolyte Wouters, avukat, piyesin yazarı
Savunma avukatı
Cavit Yurt, avukat
Sorgu Yargıcı
Jehanne Sosson, avukat
Eksper doktor
Carine Frenkiel-Haarscher, psikiyatrist
Hazreti İsa
Patrick Simons, lise öğretmeni (Latince-Yunanca)
Süre : 90'
Yer : Brüksel Adliye Sarayı Ağır Ceza duruşma salonu.
Brüksel dışında ve muhtemelen Paris'te oynanma ihtimali de var.
Tarihler : 2, 3, 4, 6, 9, 10, 11 ve 13 Mart akşam saat 20.15' te
Dün akşam ailece tiyatrodaydık.
Oğlum Cavit rol almasa farkında bile olmazdım muhtemelen.
Piyes yazarı Hippolyte Wouters tam bir sanat ve edebiyat adamı. Fransızca dil ve kültürüne katkılarından dolayı Fransa Cumhuriyeti tarafından nişana layık görülmüş. Dil, kültür ve tarih sevdalısı. Bu onun on iki yılda yazdığı sekizinci piyes.
Piyesin amacı Hıristiyanları üzmek veya gücendirmek değil kesinlikle. Konu inançsal İsa Peygamber'i değil, tarihsel İsa'yı İncil temelinde yargılayarak eleştirel düşünceyi kamçılama meselesi.
Görüldüğü gibi mevzu çok hassas.
İsa'yı yargılamak her entellektüelin harcı değil günümüzün ayarı kaçık dünyasında.
İnsanlık aleminin önemli bir bölümü onun tanrısal kökenine inanıyor ve ona tapınmayı kurumsallaştırmış durumda.
Fakat hayatı iyi bilinmiyor; hakkında birbiri ile çelişen sübjektif bilgiler var.
Farklı görüşleri Sorgu Yargıcı kutsal kitap İncil temelinde bir bir incelemiş.
Psikiyatrist hanım son derece bilimsel bir kişilik analizi sundu.
Zaman ve mekan farklılıklarına rağmen, yazar davayı prosedür yönünden günümüz hukuk sistemine uyarlamaya çalışmış.
Başsavcı iddianamesini olabildiğince ciddiyetle hazırlamış.
Yine de iddianame okunurken hem savunma avukatı sinirlendi, hem birkaç izleyici.
Salondan atılmak istenen izleyici, Onur Yurt, "bana dokunmayın, atmanıza gerek yok, bu saçmalıkları daha fazla dinleyemem" diyerek duruşma salonunu terk etti.
Pro Deo, yani Tanrı Adına, yani ücreti Devlet tarafından ödenerek atanmış genç avukat büyük bir görev aşkıyla yaptı savunmasını.
İnancını, dünya görüşünü paylaşmadığım kişileri de savunabilirim ; kendi inançlarımdan savunma gereği imtina edebilirim, zira savunma hakkı kutsaldır dedi.
Objektif olunamayacağını, çünkü objektifliğin bir safsata, veya daha doğrusu günün şartlarına göre değişen anlamlar kazanan bir kavram olduğunu, mühim olanın insanlık ve dürüstlük olduğunu ifade etti.
Duruşma başında mübaşir ismini bağırdı, sanığın duruşmaya gelmediği saptandı.
Nazareth'li İsa'nın yargılmasına gıyaben devam edildi.
Dosyaya ve duruma hakim avukat savunmasına şevkle devam ederken, kim olduğu bilinmeyen beyaz giysili, sakallı ve yakışıklı genç bir adam kendinden emin ve huzurlu adımlarla içeri girdi, avukata yöneldi.
Alçak sesle "Üzme tatlı canını üstadım, benim savunulmaya ihtiyacım yok" türünden birşey söyledi.
Avukat duruma şaşırdı ve sustu.
Salona bir sessizlik çöktü.
Herkes merakla ne olacağını bekliyordu.
Başsavcı kişinin kimliğinin tespit edilmesini talep etti.
Mahkeme Başkanı "anlamsız" kimlik tespitine bile gerek görmedi ve kendisine söz verdi.
O da aldı eline mikrofonu ve bir nutuk çekti.
Kendisinin Hazreti İsa (Patrick Simons) olduğunu söyledi.
Sakin ve huzur dolu bir ses tonuyla konuşmaya başladı.
Gerçek sevgiye, barışa, paylaşmaya dair filozofik mesajlar verdi.
"Bu dünya tanrı kainatında bir kum tanesi bile değildir.
Sizler de kendinizi bulunmaz Hint kumaşı sanmayın.
İnsan olarak benim de hatalarım olmuştur elbette.
Oburluk yüzünden birbirinizi yemeyin, tüketim canavarına teslim olmayın, perakende kurtarırken toptan öldürmeyi uygarlık saymayın" dedi.
Zaten beni gerçekten anlasaydınız ve dediğim yoldan gitseydiniz yaşadığınız bunca felaket başınıza gelmezdi, bırakın riyakarlığı, kendinize gelin demek istedi sanırım.
Veya ben öyle anladım…
Anladınız mı veya bilmem anlatabildim mi ?
Yakup Yurt ©
Brüksel, 04 Mart 2009
yakup.yurt@skynet.be
