Matonge Brüksel'de Afrika kökenli nüfusun yoğun olduğu semtin adı.
İxelles belediyesinde, Porte de Namur'de (Namur Kapısı) başlıyor bu semt.
Bu mahalle sakinleri ABD'nin yeni Başkanı Obama'yı desteklediler.
Manzara "Bu bir cilt rengi meselesi değil, eylemlerini görelim" şeklinde özetlenebilir.
 
Salı akşamı Matonge'de şenlik vardı.
Şenlik hazırlıkları zaten bir gün öncesinden başlamıştı.
Obama'nın seçileceğine kesin gözüyle bakılıyordu.
Ve Matonge'de siyah-beyaz, herkes, Obama'yı destekliyordu.
 
Senegalli Abdu Sow "Çok heyecanlıyım. O umutsuzlara umut oldu. Herşeyin mümkün olduğunu gösterdi. Eeee, orası Amerika" diyordu.
 
Evet herkes sevinçliydi.
Fakat sevinçlerin bittiği yerde beklentiler başlıyordu.
Ve beklentiler hiç bitmiyordu.
Aynı Abdu "Ben demokrasi istiyorum, dermokrasi değil. Herkes onun siyah olduğundan bahsediyor. Ben ise onun saygın bir ABD Başkanı olmasını istiyorum. Henüz güvenmiyorum. Kendisini kanıtlaması gerekir" demeyi ihmal etmiyordu.
 
Meşhur Doudou kahvesinin bir köşesinde Albert kafasıyla Abdu'yu onaylıyor ve şu sözleri ekliyordu : "Seçildiğinde çok gurur duydum. Fakat o ABD'nin Başkanı, dünyanın değil. ABD dış politikasının pek fazla değişeceğini sanmıyorum."
 
Biraz bekleyelim.
Rüya bitsin, gözler açılsın.
Sarhoşluk geçsin, insanlar ayılsın.
 
Irkçılığın ne denli iğrenç bir fenomen olduğu nasıl olsa anlaşılacak günün birinde !
Siyah-Beyaz gece ile gündüz gibi aynı günün değişik saatlerdeki nüansları değil mi sanki ?
Anlamsız renk düşmanlığı sadece bölmek isteyenlerin elinde bir malzeme.
 
Nasreddin Hoca'yı çevrelemiş ahali.
- Hocam o kadar bilge, o kadar hoş, o kadar büyük bir insansın, güneş gibisin adeta , zira dünyamızı  aydınlatıyorsun…demişler.
-Teşekkür ederim, teveccühünüz, ama ben güneşe benzetilmek istemiyorum, aya benzetseydiniz daha çok sevinirdim, demiş Hoca efendi.
-Hayrola hocam, neden acaba ? diye soracak olmuşlar.
-Güneş aydınlığı, ay ise karanlığı aydınlatır da… demiş ak sakallı bilge insan.
 
Obama da insanlığın içinde bulunduğu karanlığa bir mum yakabilecek mi ?
 
Amerikalılar "Yes, we can !" diye haykırırken, bizler "Wait and see" demek durumundayız. Şimdilik…
 
Yakup Yurt ©
Brüksel, 06.11.2008
yakup.yurt@skynet.be