Pazar günü bir dostun düğünündeyiz;

Oğlumuz Osman ile kızımız Tamara evleniyor.

İkiside kahraman,

Biri Osmangazi'nin torunu, diğeri Don Kishot'un. (İspanyol)

Allah mesut bahtiyar etsin ikisini de, bütün sevenleri de.

Gelin alma merasimi için gelin evinde kapıdayız;

Davul zurnamız çalıyor..

İçeride hazırlıklar bitmiş, gelin ve damat kapıda ..

Tam zurnanın zırt dediği an yani..

İspanyollar da adetmiş;

İki adet güvercin uçurdular havaya.

Gelin kapıda görününce bizim silahlı kuvvetler davrandılar silaha;

Güvercinler feleğini şaşırdı bir anda..

Sadece güvercinler mi şaşıran ?

İspanyollar da aynen, herkes mevzilerde...!

Allah'tan ölü yaralı yok,

Zayiat yok, hasar yok.

Gazamız mübarek olsun dedik bizde,

Bunu da kazasız belasız atlattık çok şükür..

Ya gırgır bir tarafa da şu yaptığımız işlere bir bakın ...!

Bunun bir izah tarzı varmı acaba ?

Koca koca adamlarız, yaptığımız işe bir bakın hele..

Böyle sevgi mi olur, kutlamamı olur ?

Valla nasıl olur  bilemem ama,

Bu işe bir dur diyen olmalı ve yapılmamalı.

Doğrusunu söylemek gerekirse pek de hoş olmuyor.

Hele hele gurbet ellerde hiç de hoş olmuyor.

Haksızmıyım acaba, sizler ne düşünürsünüz?

Sizlere iyi ki varsınız dememi istiyorsanız her zaman,

Gelin almaya giderseniz kurşun geçirmez yelek giymeyi unutmamanızı tavsiye ederim.

Kalın sağlıcakla..