Kemer mi, Semer mi?

• Selahattin KOÇAK

Belçika federal hükümeti yeni bütçe anlaşmasını açıkladı. Gazeteler sevinç içinde: “9,2 milyarlık tasarruf!”, “Mali disiplin!”, “Güçlü devlet!”

İyi de bir sorayım: Bu tasarruf devletin kasasında mı olacak, yoksa yine bizim mutfaktan mı eksilecek?

Şimdiden söyleyeyim: Bu öyle sıradan bir kemer sıkma değil. Bu resmen “kemer yetmez, semer takalım” politikası. Artık vatandaşın sırtında o kadar yük var ki insan ister istemez düşünüyor: Bizi vergi devesi yapmaya mı çalışıyorsunuz?

Flaman gazeteleri ağız birliği etmiş: “Orta sınıf en çok etkilenecek.”

Yeni vergiler, endeksleme oyunları, enerjiye binbir çeşit ek yük…

Hükümet bunu “adil katkı” diye satmaya çalışıyor ama vallahi kusura bakmasınlar, bu katkı değil, katık bile değil, düz soyma.

Bankalara getirilen ek vergiyi “halk için adalet” diye pazarlıyorlar. Ne güzel! Ama bankaların o vergiyi bir süre sonra bize “yeni işlem ücreti”, “yenilenen paket”, “modernize edilmiş döner sermaye bedeli” gibi uydurma isimlerle geri yutturacağını bilmeyen var mı?

Soruyorum size: ‘’Bankanın vergisini banka mı öder, yoksa yine biz mi?’’

Hadi bilemediniz diye bir ipucu: Cevabı hesap ekstresinde göreceksiniz.

Sokakta hava zaten elektrik yüklü. Sendikalar greve çıktı, otobüsler durdu, trenler yattı. Daha bütçe parlamentoya girmeden vatandaş bedel ödemeye başladı.

Bütçe açıklanıyor → Halk grev yapıyor → Devlet şaşırıyor…

Kusura bakmayın ama hangi dünyada yaşıyorlar?

İş dünyası “tasarruf gerekli ama sert” diyor. Evet, onlar da biliyor ki satın alma gücü düştüğünde kimse markette file bile dolduramazken onların kasaları da çınlamayacak.

Ekonomi dediğiniz şey domino taşıdır; ilk taşı orta sınıfın cebine vurursanız, son taş mutlaka sizin masanızın üstüne devrilir.

Bu ülkenin yıllardır değişmeyen bir gerçeği var:

Tasarruf gerektiğinde ilk çağrılan: Orta sınıf.

İkinci çağrılan?

Yine orta sınıf.

Üçüncü?

Tahmin edin… Aynı adamlar.

Bu ülkede krizi yaratan hiç bulunamaz ama krizi ödeyen hep bulunur.

Bütçe açığını kapatmak kolay:

Yükü görünmez olana yükle, sesi çıkmayana yükle, örgütlenemeyene yükle.

Yani vatandaşa yükle.

Ama bir gerçek daha var:

Artık insanlar anlatılan masallara değil, ay sonu hesap dökümüne bakıyor.

Ve o dökümde pembe tablo yok, kırmızı kırmızı bağıran eksi bakiyeler var.

Devlet isterse yeni bir paket daha açıklasın…

Vatandaşın sorusu aynı kalacak:

“Hocam kemeri sıktık, semeri de taktık da, Peki bunca yükten sonra hâlâ yürüyecek hâlimiz kalacak mı?”